Remanent, czyli inaczej spis z natury, to wykaz dóbr jakie posiada firma w celu sprzedaży klientom. W ich skład wchodzą towary handlowe, materiały/surowce podstawowe i pomocnicze, półwyroby, produkty w toku produkcji, wyroby gotowe, braki oraz odpady. Spis z natury sporządza się w celu rzeczywistego odzwierciedlenia dochodu.
Kiedy sporządza się remanent?
Zasady sporządzania spisu z natury są ujęte w Rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2019 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Zgodnie z nim remanent wykonuje się:
-
na dzień rozpoczęcia działalności
-
na dzień likwidacji działalności
-
na dzień 1 stycznia
-
na koniec każdego roku podatkowego
-
w sytuacji, gdy naczelnik urzędu skarbowego zarządzi sporządzenie spisu z natury
-
miesięcznie
Jeśli przedsiębiorca sporządził spis z natury na dzień 31 grudnia roku podatkowego to nie musi sporządzać remanentu na dzień 1 stycznia roku następnego roku podatkowego. Wykorzystuje on ten sam spis z natury.
Co zawiera remanent?
Spis z natury powinien zawierać co najmniej:
-
imię i nazwisko właściciela zakładu (nazwę firmy)
-
datę sporządzenia spisu
-
numer kolejny pozycji remanentu
-
szczegółowe określenie towaru bądź składników podlegających spisowi
-
jednostkę miary
-
ilość stwierdzoną w czasie spisu
-
cenę w złotych i groszach za jednostkę miary
-
wartość wynikającą z iloczynu ilości towaru/składników przez jego cenę jednostkową
-
łączną wartość spisu z natury
-
klauzulę „Spis zakończono na pozycji ...”
-
podpisy osób sporządzających spis oraz podpis właściciela zakładu (wspólników)
Spis z natury jest wpisywany do księgi według poszczególnych rodzajów jego składników lub w jednej pozycji (sumie), jeżeli na podstawie spisu zostało sporządzone odrębne, szczegółowe zestawienie poszczególnych jego składników. Zestawienie przechowuje się łącznie z KPiR.
Jak wycenić remanent?
Podczas sporządzania spisu z natury należy nie tylko spisać ilości dóbr, ale także odpowiednio je wycenić.
Przedsiębiorcy będący płatnikami podatku VAT wyceniają towary i materiały według cen zakupu netto, a ci którzy nie są płatnikami VAT (nievatowcy) biorą pod uwagę cenę brutto.
Towary handlowe i materiały należy wycenić według cen zakupu, nabycia lub według cen rynkowych z dnia sporządzenia remanentu. Przedsiębiorca powinien wybrać najniższą z tych cen.
Remanent półwyrobów (półfabrykatów), wyrobów gotowych i braków własnej produkcji należy wycenić na podstawie kosztów ich wytworzenia.
Z kolei odpady użytkowe, które w toku działalności utraciły swoją pierwotną wartość użytkową, wycenia się według wartości wynikającej z oszacowania uwzględniającego ich przydatność do dalszego użytkowania.
W przypadku materiałów częściowo zużytych ulegają one remanentowi w całości, czyli po cenie zakupu.
Co ważne, podatnik jest obowiązany dokonać wyceny najpóźniej w terminie 14 dni od dnia zakończenia spisu z natury.
Z zasady remanentowi nie ulegają środki trwałe i wyposażenie. Wyjątkiem jest remanent likwidacyjny.
Po co sporządzać remanent?
Prawidłowe sporządzenie remanentu jest niezbędne do określenia dochodu z prowadzonej działalności gospodarczej, aby później móc od niego zapłacić podatek dochodowy.
Jednak wykonanie remanentu jest potrzebne nie tylko ze względów podatkowym, ale także może pomóc w prowadzeniu firmy oraz pokazać jej obraz sytuacji finansowej i majątkowej. Dzięki świadomości cen i ilości posiadanych dóbr można m. in.:
-
zwiększyć sprzedaż, poprzez utrzymywanie odpowiedniego stanu w magazynie i niedopuszczaniu do sytuacji, gdy brakuje towaru bądź materiałów
-
redukować koszty przez zamawianie i produkcję takiej ilości dóbr, aby później nie przepłacać za magazynowanie
-
uniknąć odpadów
-
mieć świadomość co warto kupować w większej ilości bądź co warto kupować hurtowo i tym samym zyskiwać zniżki
-
mieć świadomość kiedy sprzedaż danych towarów następuje w największej ilości.
Dzięki remanentowy przedsiębiorca może obserwować na co wydaje najwięcej pieniędzy, w jakiej ilości towary są sprzedawane oraz za jakie kwoty może je sprzedawać.
