uczyć sięTym, co niejednokrotnie powstrzymuje przedsiębiorców przed podjęciem własnej działalności gospodarczej, są podatki. Rzeczywiście ich ilość, wybór metod opodatkowania oraz stawek może przerażać, jednakże w praktyce poradzenie sobie z podatkami nie jest wcale takie trudne. 

Prowadzący działalność gospodarczą podatnik powinien co do zasady znać dwa podstawowe podatki - podatek dochodowy od osób fizycznych PIT oraz podatek od towarów i usług VAT.

Podatek dochodowy od osób fizycznych

W kwestii podatku dochodowego wszystkie informacje o nim są właściwie zawarte już w nazwie. Jest to podatek, odprowadzany od uzyskanego w danym roku podatkowym dochodu przez osoby fizyczne. Do tych osób zaliczają się zarówno ludzie zatrudnieni na etacie, jak i przedsiębiorcy prowadzący jednoosobowe działalności gospodarcze bądź wspólnicy spółek cywilnych, a także emeryci czy renciści.

Co do zasady, podstawą opodatkowania jest w tym przypadku dochód, czyli przychody pomniejszone o koszty. Podatek dochodowy rozlicza się w okresie rozliczeniowym, trwającym rok. W ciągu roku do urzędu skarbowego odprowadzane są zaliczki na podatek. Po zakończeniu roku natomiast podatnik dokonuje podsumowania uzyskanego w ciągu roku dochodu oraz odprowadzonych zaliczek przy wykorzystaniu odpowiedniego rocznego PIT-a. Jeśli zaliczki przekraczają kwotę podatku, którą należy zapłacić, nadwyżka zostanie przekazana na konto podatnika. Jeśli natomiast zdarzy się niedopłata, podatnik jest zobowiązany do uregulowania w urzędzie kwoty podatku.

Przedsiębiorca zakładający firmę może zdecydować, na jakich zasadach będzie w jego działalności obliczany podatek. Podstawową formą jest podatek progresywny obliczany na zasadach ogólnych. Podatek jest obliczany od pomniejszonego o koszty przychodu, a jego wysokość wynosi 18% w pierwszym, a 32% w drugim progu podatkowym.

Kolejna forma opodatkowania to podatek liniowy. W jego przypadku podstawę opodatkowania oblicza się dokładnie tak, jak w przypadku zasad ogólnych, jednakże stawka podatku zawsze jest stała i wynosi 19%, niezależnie od wysokości dochodu. Jest to więc dobre rozwiązanie dla podatników, którzy obawiają się przekroczenia drugiego progu podatkowego.

Alternatywą dla powyższych form jest ryczałt od przychodów ewidencjonowanych. W tym przypadku podstawą opodatkowania jest cały przychód przedsiębiorcy - nie bierze się tu pod uwagę kosztów. Natomiast znacznie bardziej przyjazne są stawki podatku - w zależności od rodzaju działalności wynoszą one 3%, 5,5% lub 8% (rzadko 17% lub 20%). Warto jednak pamiętać, że z ryczałtu nie wszyscy mogą skorzystać - zanim przedsiębiorca zdecyduje się na to rozwiązanie, warto zapoznać się z przepisami.

Inną formą zryczałtowaną jest karta podatkowa. Jest to bardzo specyficzna forma, polegająca na opłacaniu podatku w odgórnie ustalonej wysokości. Kwotę podatku ustala tutaj naczelnik urzędu skarbowego, natomiast ogromnym plusem tej metody jest brak konieczności prowadzenia ewidencji rachunkowych.

Zobacz też:

ile dni na dostarczenie zwolnienia?

wynagrodzenie netto brutto

Podatek od towarów i usług

Drugim podatkiem istotnym dla przedsiębiorcy jest podatek od towarów i usług - VAT. Podatek ten jest naliczany praktycznie przy każdej transakcji polegającej na wymianie towarów i usług.

Przedsiębiorca może być podatnikiem VAT czynnym bądź biernym, pod warunkiem, że nie przekroczy limitu, pozwalającego na nierozliczanie tego podatku. Podatnik VAT bierny nie rozlicza VAT- oznacza to, że zakupując towary czy usługi dla swojej firmy, zalicza do kosztów całość poniesionego wydatku. Sprzedając swoje towary i usługi, także nie dolicza do nich podatku, a dokumentuje je rachunkiem lub - od 2013 - fakturą.

Jeśli przedsiębiorca jest natomiast czynnym podatnikiem VAT, jest zobowiązany do rozliczanie się z urzędem skarbowym z tego podatku. Zakupując towary podatnik zalicza do kosztów wyłącznie kwotę netto. Sprzedając swoje towary i materiały, dolicza do nich podatek - w zależności od rodzaju transakcji, stawka wynosić może 23%, obniżone 8% lub 5%, w niewielkiej ilości przypadków stosuje się też stawkę zwolnioną albo 0%.

Podatek należny, powstający przy sprzedaży, przedsiębiorca jest zobowiązany do odprowadzenia do urzędu. Jednocześnie jednak urząd "zwraca" podatnikowi podatek naliczony, który odprowadził on podczas zakupu towarów i usług do firmy. W praktyce rozliczenie VAT odbywa się przy pomocy deklaracji VAT-7 lub VAT-7K, składanych co miesiąc lub co kwartał. Jeśli podatek należny jest wyższy niż naliczony, przedsiębiorca dopłaca urzędowi brakującą sumę. W sytuacji przeciwnej nadwyżka podatku naliczonego czeka do momentu, gdy w następnych okresach pojawi się nadwyżka podatku należnego - jest on wtedy pomniejszany. Podatnik może się także zwrócić do urzędu o zwrot kwoty podatku na konto - taki wniosek składa się także przy wykorzystaniu deklaracji.

Polecamy:

nKatalog.pl